نظر محمد سیفی برای کتاب بیچارگان

شاید در ابتدا فضایی ک بر رمان حاکمه و نامه نگاری‌های پی در پی ماکار آلکسییویچ و واروارا آلکسیونا به نظر خسته کننده بیاد ولی درواقع همین نامه نگاری‌ها هستن ک رمان رو تشکیل میدن و ب نظر من شرح جزییات و تعریف جز به جز و به تصویر کشیدن فقر و یا بعبارتی بیچارگی به زیبایی در این رمان شکل گرفته و جملات ساده و روان و صمیمانه‌ای ک این دو شخص بکار میبرن فوق العاده زیبا و بی الایش هست و این داستان, واقعا, واقعا غم انگیزه خلاصه اگه بخوام بگم با خوندن این رمان بهیچ وجه وقتتون رو تلف نکردید