نظر مرتضی ظهیری برای کتاب کوته فکران جامعه

از نظر این که یک داستان هست و درباره یک نابینا هست و وقتی خودش رو در می یابه و کارهای فوق‌العاده مثل بیرون رفتن، رانندگی کردن، کارهای شخصی، برقراری ارتباط با دیگران و... انجام میده (درسته که در دید ما نابینا به سختی می‌تونه از خیابون رد بشه ولی اگر واقعا کسی بخواد و تلاشش رو بکنه می‌تونه حداقل کارهای خودش رو انجام بده)