نظر Mel برای کتاب انسان در جستجوی معنا

از همون اول بگم، شاید خیلی ها فکر کنن این کتاب میگه چون یک سری ها سختی های زیادی کشیدن پس سختی های زندگی بقیه چیزی نیست. نه اصلا کتاب این رو نمیگه توی بخش اول میاد راجع به خاطرات نویسنده در اردوگاه کار اجباری میگه، جایی که با وجود شکنجه و مجازات و توهین و تحقیر، چه طور بعضی افراد به کلی از زندگی ناامید شدن و در مقابل بعضی دیگه من جمله خود نویسنده تونستن توی اون شرایط دووم بیارن واسه من جالب تر بخش دوم کتاب بود که راجع به لوگوتراپی یا معنا درمانی صحبت می کرد. میگه خیلی از افرادی که پیش روانشناس میرن در واقع مشکل روانی ندارن، بلکه از نبود معنای زندگی رنج می برن. این معنا واسه هر شخص و در هر موقعیت متفاوته. انسان مختاره تصمیم بگیره، با واقعیت ها رو به رو بشه و معنای زندگی خودش رو پیدا کنه. به گفته این کتاب این معنا میتونه در شغل باشه، در عشق به فرد دیگه باشه و در آخر حتی در رنجی که اجتناب ناپذیر باشه هم میشه معنا پیدا کرد. اما بخشی که واسه خودم خیلی جالب بود، این بود که میگه اگه رنج اجتناب ناپذیر باشه نباید باهاش کنار بیای، باید برایش راه حل پیدا کنی، اگه کسی آگاهانه به این رنج اجتناب ناپذیر ادامه بده در واقع نوعی خود آزاری انجام داده. یک بخش جالب دیگه هم این بود که می گفت آدم از هرچی بترسه بیشتر براش پیش میاد، پس راه حلش اینه که به جای دوری کردن، بیای شرایط اون ترس رو ایجاد کنی و حتی به سخره بگیریش. اون وقت می بینی که اون ترس دیگه برات ارزشی نداره. یا حتی میگه هر چی دنبال لذت تکاپو کنی کمتر لذت می بری، بلکه باید هدف رو چیز دیگه ای قرار بدی، اون لذت و شادکامی خودش به دنبال میاد بدون این که دنبالش بوده باشی. به طور کلی کتاب دیدگاه جدیدی رو بهم نشون داد و واقعا خوشحالم از خوندنش.