نظر Hasti_qb برای کتاب صوتی کتابخانه نیمه شب

قبل از توضیح هر چیزی، خواستم بگم که به شخصه از این داستان لذت آنچنان نبردم و با توجه به شدت تعریف و تمجیدهایی که توی سوشال مدیا ازش شنیده بودم، اصلا اون انتظاری که ازش داشتم رو برآورده نکرد و گاها در بعضی از قسمت‌های کتاب خیلی برام کسل کننده می‌شد. و از اونجایی که همه جا ازش تعریف و تمجید کردن و کوچک‌ترین خورده‌ای براش قائل نشدن، من تصمیم گرفتم کمی نقدش کنم. (و قطعا نمی‌خوام کل محتوای کتاب رو زیر سوال ببرم و بگم کتاب خوبی نیست. ) خب نکته‌ی اول اینکه اکثرا برای معرفی کتاب، طوری توضیح می‌دن که ذهن آدم می‌ره سمت داستان‌های تخیلی و فانتزی (یه کتابخونه‌ی جادویی که پر از زندگی‌ها متفاوته و تو هر کدوم رو که بخوای می‌تونی تجربه کنی و واووو) ولی این کتاب درواقع جنبه‌ی روانشناختی و روانشناسی داشت. نکته‌ی دو، غیرواقعی بودن زندگی هاییه که نورا می‌تونست تجربه کنه. به هر حال هر کس می‌تونه تصمیمات مختلفی توی زندگیش بگیره که مسیر زندگیش رو تغییر بده ولی نکته‌ی متناقض داستان این بود که زندگی‌های مختلف نورا، اصلا روی یه مسیر شغلی خاص، متمرکز نبود. خیلی غیرقابل باوره که نورا توی زمینه‌هایی به هم هیچ ربطی نداشتن، اونقدر بااستعداد بود. همه هم موفق، همه هم با استعداد. به هر حال بعضی از والدین به هر دلیلی به استعدادهای بچه شون اهمیت نمی‌دن. حالا برای یه بچه اون استعداد توی موسیقیه، برای یکی ورزشه و... ولی انگار برای نورا، فقط یک گزینه نبود. به نظرم اگر نویسنده به جای اینهمه پراکنده نویسی، روی یک مسیر متمرکز می‌شد شاید خیلی بهتر می‌تونست مفهوم رو برسونه. توماری که قرار بود بنویسم خیلی طولانی تر بود ولی خب متاسفانه محدودیت در نوشتن نظر داریم و مجبورم همینجا تموم کنم سخنم رو.