سلام. اگه کتاب را هنوز نخواندی این پیام موضوع را اسپویل میکند؛)
مغازه خودکشی درباره خانواده تواچ و کسب و کار عجیب آن‌هاست که با شعار《 آیا در زندگی شکست خورده‌اید؟ حداقل در مرگتان موفق باشید. 》مشغول به کار هستندبا وجود تربیت و روند یکسان خانواده برای هر ۳ فرزند اما آلن پسر که کوچک خانواده است دارای روحیات و احساسات کاملا متفاوت با خانواده است. برای آلن قوانین موجود مهم نیستند بلکه آنچه که به اون احساس شادی و رضایت میده مهمتر است و این رفتار آلن بدای خانواده در ابتدا غیر قابل تحمل و مایه‌ی شرمساری است. اما درنهایت اول بچه‌ها و بعد مادر به سبک و روحیات آلن تمایل نشان میدهند و روند جدیدی را پیش میگیرند و در نهایت پدر هم بر خلاف میل باطنی با آن‌ها همسو میشود. اینکه خانواده تمایل ندارد نقطه امیدی برای زندگی وجود داشته باشد و اینکه حتی بهت اجازه فکر کردن درباره‌ی اینکه که چیزی میتواند تغییر کند یا چیز زیبایی ممکن است وجود داشته باشد. و حتی خوردو خوراک باید در بدترین حالت ممکن پخته و سرو شود و... خودش جای سوال است که چه چیزی باعث میشود یک جامعه به این سو برود!؟ و در نهایت نکته‌ی اصلی بنظرم درمورد پایان ناگهانی و غیر قابل پیش‌بینی داستان بود که شنونده و خواننده را یک لحظه کیشومات میکند و نمی‌داند چه اتفاقی افتاد! داستان شاید میتوانست پایان بهتری داشته باشد. چطور میشود آلن با آن همه شور زندگی رسالت خودش را فقط تا آن جا بداند و در نهایت خودش به سمت چیزی برود که دیگران را از آن منع میکرد (شاید اگر از دید دیگری به داستان نگاه کرد بشود به این نتیجه رسید که واقعیت افراد همیشه آن چیزی نیست که نشان میدهند و ممکن است قسمت تاریکی در وجود آن‌ها باشد که کسی هیچ وقت قادر به درک آن نباشد..)
مغازه خودکشی درباره خانواده تواچ و کسب و کار عجیب آن‌هاست که با شعار《 آیا در زندگی شکست خورده‌اید؟ حداقل در مرگتان موفق باشید. 》مشغول به کار هستندبا وجود تربیت و روند یکسان خانواده برای هر ۳ فرزند اما آلن پسر که کوچک خانواده است دارای روحیات و احساسات کاملا متفاوت با خانواده است. برای آلن قوانین موجود مهم نیستند بلکه آنچه که به اون احساس شادی و رضایت میده مهمتر است و این رفتار آلن بدای خانواده در ابتدا غیر قابل تحمل و مایه‌ی شرمساری است. اما درنهایت اول بچه‌ها و بعد مادر به سبک و روحیات آلن تمایل نشان میدهند و روند جدیدی را پیش میگیرند و در نهایت پدر هم بر خلاف میل باطنی با آن‌ها همسو میشود. اینکه خانواده تمایل ندارد نقطه امیدی برای زندگی وجود داشته باشد و اینکه حتی بهت اجازه فکر کردن درباره‌ی اینکه که چیزی میتواند تغییر کند یا چیز زیبایی ممکن است وجود داشته باشد. و حتی خوردو خوراک باید در بدترین حالت ممکن پخته و سرو شود و... خودش جای سوال است که چه چیزی باعث میشود یک جامعه به این سو برود!؟ و در نهایت نکته‌ی اصلی بنظرم درمورد پایان ناگهانی و غیر قابل پیش‌بینی داستان بود که شنونده و خواننده را یک لحظه کیشومات میکند و نمی‌داند چه اتفاقی افتاد! داستان شاید میتوانست پایان بهتری داشته باشد. چطور میشود آلن با آن همه شور زندگی رسالت خودش را فقط تا آن جا بداند و در نهایت خودش به سمت چیزی برود که دیگران را از آن منع میکرد (شاید اگر از دید دیگری به داستان نگاه کرد بشود به این نتیجه رسید که واقعیت افراد همیشه آن چیزی نیست که نشان میدهند و ممکن است قسمت تاریکی در وجود آن‌ها باشد که کسی هیچ وقت قادر به درک آن نباشد..)