نظر فاطمه غضنفری برای کتاب صوتی ملت عشق (چهل قانون عشق)

حس من در مورد کتاب مثل گوهری است که توی گل افتاده، من در مورد شخصیت فردی شمس چیزی نمی‌دانستم اما همیشه در ذهنم شخصیت بسیار والایی داشت اما در داستانی که خواندم شخصیت شمس در نظرم کوچکتر شد رفتار شمس با کیمیا واقعا حتی در حد یک آدم عادی با وجدان هم نبود چه برسد به یک عارف و مورد دوم که شخصیت اون را در نظرم کوچک کرد این بود که اویی که باطن افراد را می‌دید نتونست علاءالدین که یک پسر نوجوان ۱۷ ساله بود را درک کنه چطور نتونست بفهمه این پسر که مادر نداره الان حس میکنه پدر نداره و با اینکه باطن او را می‌دید چطور نفهمید به کیمیا علاقه داره و ازدواج او با کیمیا علاءالدین را در نهایت بحران روحی قرار میده واقعا این حد بی توجهی از کسی که عارف هست گذشته و آینده و باطن افراد را میبینه عادی نیست، حرف‌های زیبا و عرفانی در سراسر داستان بود ولی در زمان عمل در مورد دو مورد بالا حرف‌های عرفانی به عمل نرسیدند و در حد حرف باقی موندند در هر حال من این موارد را ذهنیت نویسنده دیدم اگرنه اگر شمس چنین شخصیت ضعیفی داشت هرگز آنقدر در مولانا اثر نمیگذاشت که شهره عالمیان شود، دومین عیب بزرگ کتاب تاثیر داستان بر روی الا بود، عشق را در حد یک هوس و احساس تغییر در زندگی روزمره پایین آورده بود و واقعا بدون نگاه مذهبی یا متعصبانه از جانب من، تصور میکنم عشق را بی یک عنصر ویران کننده‌ی زندگی خانوادگی تنزل داده بود، از هم پاشیدن زندگی خانوادگی در شرایط بحرانی اولین و راحت‌ترین راه هست اگر با برداشت صحیح از عشق وضعیت آشفته خانوادگی را بهبود دادی هنر هست و قابل تحسین، از خواندن کتاب پشیمان نیستم اما واقعا حسم به کتاب همون جمله اولیه است که در صدر گفتم، و اما در مورد صدای راوی کتاب واقعا خوب بود و قابل تحسین بود