نظر Shaahin برای کتاب صوتی آخر هفته دخترانه

اصلا می شد به این گفت کتاب!؟ نویسنده داشت داستان جنایی تعریف می کرد!؟ معمایی بود!؟ سبک رئال بود!؟ نه! این یه رمان به معنایی که از رمان انتظار می ره نبود؛ یه پاورقی بود یا از اون دست داستان هایی که تو یه مجله چاپ می شه یا... همگی ۴۰ سال رو رد کردن ولی هنوز مثه... اوه.... خدایا!!! کسی که مشتاق خوندن آثار الن پو هست، یا عمیق ترین هیجانات رو می تونه موقع خوندن "وایکینگ های" ایبسن تجربه کنه و یا تنش و ظعیان نمایشنامه های استریندبرگ، چطور می تونه با یه همچین معجون سمّی و تهوع آوری (...) اییین همه طولانی!!؟ دو ساعت از داستان گذشت و فقط یه گفتگو بین دو دوست برای دعوت به یه مهمونی، یه شاگرد که میاد پیش استادش تا بگه داستان نوشته درباره دختری که نمی دون اصلا نقشی تو داستان داشته یا نه!! دختری که هیچ کاره است ولی مثه" ققنوس دوباره متولد می شه"!! همچین تعبیرایی برا کسی که هیچ نقشی نداره! اصلا چه دلیلی داشت که ما گفت و گوی شاگرد و استاد رو سر یه چیز بی اهمیت بشنویم!!؟ پیام دوست پسر و قطع رابطه (یادش رفت بگه "کات") سوار اتومبیل شدن و حرکت به سمت مهمونی، دو ساعت زمان برد!! حالا می فهمیم که چرا جک لندن نشریات امریکایی رو فروشنده هایی ونجه و شبدر می دونست که همچین داستان هایی رو چاپ می کنه! چی بود این!!!