نظر سمیه جوکار برای کتاب سفید و سیاه

به نظرم خیلی بد بود تو این کتاب عشق بد معنی شده. امکان نداره کسی عاشق ظاهر کسی باشه و از این ظاهر سیر نشه اون همه با این همه سختی که از فرد بهش میرسه عشق زمانی عشقه که بر پایه شناخت باطن و سیرت آدم باشه نه بر پایه دوست داشتن چشم و ابرو و رنگ پوست. امکان نداره که شخصی بینایی فرد رو بگیره و اون فرد هنوز بخواد که در کنارش باشه. تو این داستان آرا به هر زن خوشگلی که می‌رسید بهش قول ازدواج میداد و این خیلی مسخره هست