نظر آناهیتا رضایی برای کتاب صندلی

اول از همه ممنونم از شما آقای قجه و کتاب‌های خوب و آموزنده‌ای که در اختار ما میگزارید من از این داستان پند بزرگی گرفتم که تا عمر دارم در ذهن من حک میشه میدونید مهمترین درسی که این کتاب به من داد این بود که آدم‌ها در حالی که مهربان و ساده‌اند اما میتونند چقدر خطرناک باشند و البته این بستگی به این داره که چگونه با اون رفتار میشه من درسی که گرفتم این بود که سعی کنم کسی را نرنجانم چون باعث میشه طرف نتونه بر خشم و عصبانیتی که از من داره غلبه کنه و باعث بشه که کار‌هایی بکنه که دور از انسانیت اما در آخر طرف پشیمون میشه اما پشیمونی فایده‌ای نداره
والبته میخوام یه سوالی از نویسنده خوبه مون بکنه که پیرمرد معلول از انسان‌ها چه هدیه‌ای میخواست؟؟