نظر احمدضیا نوروزی برای کتاب آتور (آتش)

به نظر من رمان خوب سه تا ویژگی داره داستان: از نظر داستان رمان جذابی بود درسته موضوعش یک مقدار تکراری بود ولی پر از غافلگیری بود بخش‌های زیادی از رمان قابل پیش بینی نبود این کتاب رو به کسانی پیشنهاد میکنم که از قابل پیش بینی بودن کتابی که دارن میخونن خسته شدن ولی این که دلیل قدرتمند بودن شخصیت اصلی حتی تا لحظه‌ی آخر توضیح داده نشد یک ضعف بزرگ برای پایان این رمان بود (یعنی به طور قطع توضیح داده نشد بخونید خودتون متوجه میشید من داستان رو لو نمیدهم) شخصیت اصلی: شخصیت اصلی یک جورهایی ضعیف بود (از نظر شخصیتی) این ترسو بودنش که حتی تا آخر کتاب هم میشد ترسو بودن شخصیت اصلی رو دید باعث میشد احساس کنی که لایق اون قدرت نیست شخصیت‌های فرعی: از نظر من هر رمانی باید حداقل یک فرد که چه از نظر شخصیت و چه از نظر قدرت بهتر از بقیه هست باشه نه این که شکست ناپذیر باشه به طوری که شخصیت اصلی هرگز به گرد پای ان نرسه که در این رمان همچین چیزی نداشتیم و همه‌ی شخصیت‌ها ضعف‌های بزرگی داشتن به جز اهریمن و اعضای شورا که ان ها هم خدمتگزار شخص دیگه‌ای بودند که آیت ضعف بزرگی بود و به طور کلی به داستان شخصیت‌های فرعی اصلا توجه‌ی نشده بود تنها کسانی که ما یک مقدار داستان زندگی ان ها رو متوجه شدیم شخصیت اصلی و پدربزرگش بود حتی داستان زندگی عزیز که باعث حل شدن نیمی از مشکلات داخل داستان شد هم تعریف نشده بود که این نشون میده رمان با عجله نوشته شده و به خاطر همین موضوع من یک ستاره کمتر میدم دلیل اینکه چهار ستاره‌ی باقی مونده رو به این رمان دادم این بود که داستان خیلی کوتاه بود و اتفاقات خیلی سریع می‌افتادند و از خواندنش خسته نمیشدی و به خاطر این هم بود که پر از غافلگیری بود چون خواننده وقت حدس زدن اتفاقات آینده رو نداشت