نظر Mohammad javad Abbasi برای کتاب نازنین: یک داستان خیالی

فئودور داستایوفسکی نویسنده‌ای زبر دست و شهیر که بعد از سالها از قدرت نوشته هایش چیزی کم نشده است در این اثر با در آمیختن احساسات و برداشت‌های متفاوتی که هر شخص و جامعه متناسب با بستر فرهنگی و عرف از انتخاب‌ها و رفتارهای یک شخص قضاوتی را ارائه می‌دهد شخصی که نویسنده از طریق آن داستان را شرح می‌دهد به گونه‌ای استادانه خواننده را با خود همراه کرده و وی را دعوت می‌کند که از زوایه‌ای دیگر به رفتار‌های یک شخص بنگریم نه لزوما انتظارات و قضاوت‌های عرف جامعه که وی را وادار به دوئل می‌کند و وی به دلیل سرباز زدن ترسو شناخته می‌شود حال آنکه دلیل وی از امتناع از این رذیله دلیلی پسندیده است ولی وی را به غلط ترسو می‌خوانند درواقع نویسنده بخشی از دغدغه خود را در نقد فرهنگ حاکم بر آن جامعه وقت در قالب شخصیت داستان ما نوشته است در انتها آنچه که از یک اثر برجسته انتظار می‌رود را به مخاطب عرضه می‌کند و آن تأمل و تفکر در چرایی و چگونگی اتفاقات داستان است کاری که از کمتر نویسنده‌ای در کمتر از صد صفحه برمی آید.