نظر 📚الناز محمدی📚 برای کتاب صوتی کتابخانه نیمه شب

یکی از لذت بخش ترین کتاب هایی بود که در عمرم خوندم. واقعا جایزه بهترین کتاب گودریدرز برازنده شه، خیلی دلم میخواهد مت هیگ انگلیسی رو بیشتر بشناسم. چه طور میشه یه فکر و یه قلم این طور بتونه توی دل اتفاقای فانتزی این همه به فلسفه وجودی ما بپردازه و این قدر نظریه‌های جهان موازی، تناسخ، و حتی باورهای دینی افراد مذهبی رو شفاف بیان کنه! برای آدم های معتقد هم‌ میشه خانم ‘الم’ کتابدار رو سمبلی از خدا و کتابخونه رو استعاره‌ای از برزخ، جایی بین این دنیا و آخرت دونست و کتاب های ان جا هم میتونست نامه کارها و‌ تصمیمات ما باشه! و واقعا دردناکه که اسم کتابی که از رو زندگیمون میتونیم بنویسیم باشه ‘حسرت‌ها’! کتابخونه نیمه شب من رو یاد اتاق‌های بی نهایت هتل کالیفرنیا در آهنگش انداخت! جالب بود که اما هم مثل ورونیکای کتاب پائولو قبل از خودکشی سری به روزنامه و مجله نویسی زد! به نظر من این علامت علی رغم ناامیدی و ناموفقیشون در زندگی نشان از باسواد بودن و دوست دار علم بودنشون بود. اما برای من یادآور سوفی و دنیاش هم بود و حتی جایی که خانوم الم به اما گفت نمردی و ان با ناامیدی فهمید که حتی در کشتن خودش هم مثل کارهای زندگیش موفق نبوده! من رو یاد شعار مغازه خودکشی در کتاب ژان تولی انداخت که بود؛ ‘اگر زندگی‌ موفقی نداشتید، حداقل با ما مرگ موفقی داشته باشید! ’ انداخت. واقعا اجراها خیلی خوب بود. درکل بی نهایت کتاب درباری بود. کتاب خیلی باورپذیر بود و بهم کلی دید وسیع داد. باور دارم که میشه زندگی رو دوست داشت و برای ساختنش تلاش کرد.