نظر بیتا جوان برای کتاب آوای فرشته

داستان خوب و سرگرم کننده بود. ایده داستان جالب بود. داستان در باره دو زن و مرد هست که در فرودگاه گوشی‌های آن‌ها جابه جا می‌شود و هر یک با بررسی فایل‌های درون گوشی پی به رازهایی در مورد دیگری می‌برد که در نهایت منجر به پیگیری پرونده‌ای قدیمی و حل معمای آن می‌شود. در کل داستان گیرایی کافی برای خواندن و پیگیری را داشت، خصوصا اوایل داستان، توصیفات افراد و مکان‌ها خوب بود و به تدریج افراد و وقایع را باز می‌کرد و به هم ربط می‌داد. ولی برخی نکات باور پذیر نبود. چه طور دو نفر در دو کشور مختلف با هم به مقصد رسیدن یا یک زن چطور توانسته به تنهایی جسد یک مرد را از اتاق هتل خارج و در اسکله لنگر را به آن بسته و در دریا بیندازد. یا در بخش انتهایی چه طور مدی با وجود جراحت پا و برف و سرما چه طور توانسته با سرعت بدود و اصلا از کجا دقیقا می‌دانسته ۱۵ دقیقه با آدم ربا فاصله دارد و تازه با پای پیاده همزمان با ادم ربا به سوپر برسد. حتی به موقع رسیدن جاناتان هم جای سوال دارد. از طرفی ادم ربا از کجا می‌دانسته دختر چه خوراکی دوست دارد. از طرفی زنده ماندن دختر با آن وضعیت و واژگون شدن ماشین هم غیر ممکن است. همان طور که مدی با آن شدت جراحت بتواند در ماشین را باز دختر را نجات دهد هم باور پذیر نیست. از طرفی انگار کل نیروی پلیس و اف بی آی عاجز بوده تا یک رستوران دار بیاید معما را حل کند. در کل نویسنده ایده خوبی را بیان کرده و خوب شروع کرده ولی در ادامه فقط انگار خواسته قهرمان داستانش را حتما به مقصود خود برساند.