نظر رستا پناهی برای کتاب غوغای زمانه

عالی بود، جزو معدود رمان هایی بود که بی وقفه تمومش کردم هر چی جلو رفت از اوج نیافتاد، اصلا اضافه گویی نداشت، قلم نویسنده خوب بود.
بعضی جاهایش از دست طناز بدجور حرص خوردم در عین حال بعضی جاهاش قشنگ حسش رو درک کردم و می تونستم همذات پنداری کنم. خیلی به واقعیت نزدیک بود انگار رحیم و طناز جلوی چشمام بودند. از خوندن خط به خطش لذت بردم. رمان خیلی خوبی بود و میدونم تا مدت ها درگیرش هستم.