نظر سهیل برندک برای رمان میدگارد 1: دره طلسم شده

سلام. کتاب از معدود رمان هایی هست که واقعا من رو سر وجد آورده. البته باید بپذیریم که ضعف‌هایی هم داره و نمیشه انکارش کرد. مثل مشکلات دستور زبانی و املایی یا این که گاهی دیالوگ‌هایی که رد و بدل میشه خیلی خشک و مصنوعی هست، و این که کتاب استفاده از لحن عامیانه و رسمی رو رعایت نکرده و گاهی به لحن رسمی و کتابی و گاهی با لحن عامیانه داستان رو تعریف میکنه. درسته که کتاب شباهت هایی به مجموعه هری پاتر داره اما واقعا میگم که از یک جا به بعد داستان کاملا استقلال خودش رو پیدا میکنه و از اون جو داستان های هری پاتر فاصله میگیره. جلد یک از بین تمام جلدهایی که خوندم ضعیف تر هست اما رفته به رفته داستان به سطح کاملا رضایت بخشی میرسه و میتونم بگم این اتفاق تقریبا از جلد ۳ به بعد رخ میده. اقای صالحی واقعا جسارت و شجاعت زیادی داشتند که دست روی چنین سبکی گذاشتند یک سبک کاملا فانتزی و تخیلی که من مثلش رو در بین کتاب های ایرانی دیگر تا حالا ندیدم. یک نقدی هم هست درباره فضایی که نویسنده داستانش رو در ان محیط روایت میکنه که همان طور که میدونید کشور خودمون ایران هست. من هیچ مشکلی با ایران ندارم اما کتاب اصلا رنگ و بوی فرهنگ ایرانی رو نداره حتی وقتی که خارج از دنیای پری‌ها هستیم (مثلا پرورشگاه) شما هیچ جوره نمیتونید پی ببرید که داستان در ایران داره اتفاق میافته تا اینکه نویسنده خودش این موضوع رو میگه. نکته دیگه که باید بگویم این هست کتاب به شدت اعتیاد آوره لااقل برای من که بود خلاصه این که خوبی های این کتاب در نظر من از اشکالاتش بیشتره و به نظرم ارزش خوندن رو داره، جلد یک هم که رایگانه پس میتونید اولین جلد رو مطالعه کنید اگر جذب داستان شدید (که به احتمال زیاد میشید) می تونید جلدهای دیگه رو هم تهیه و مطالعه کنید.