کتاب بدی نبود ولی ایراداتش هم کم نبود. اول اینکه جملاتی مثل صدای زیبای رود یا آسمان پر ستاره داخل کتاب جنایی جایی نداره. بهتره محیط طوری توصیف بشه که مخوف باشه و خواننده رو جذب کنه.
داخل نامه‌ای که اوایل کتاب گفته شده بود خیلی چیز‌ها بود که باعث شد کنجکاوی من رو کاهش بده. از همون نامه میشد حدود سن، جنسیت، انگیزه، معلولیت و خیلی جزئیات دیگه درباره قاتل رو فهمید که باعث میشد در ادامه‌ی داستان آدم کسل بشه. چون تقریبا همه چیز درباره قاتل مشخص بود. اگه درست یادم باشه از صفحه ۱۸ به بعد همه چیز درباره قاتل رو فهمیده بودم و جذابیت داستان برام کم شده بود.
بخش‌هایی از داستان منطقی نبود. اینکه بچه‌ها همینجوری تا ناکجاآباد راه افتادن دنبال یک سگ چیزی نیست که تو دنیای واقعی اتفاق بیوفته. و اینکه چجوری همشون بچه‌های زیر هشت سال بودن؟ سگ می‌رفته گلچین می‌کرده؟ بچه‌ها هم بی کس و کار نبودن که همینجوری برن دنبال سگ و هیچکس کاری نکنه. این ایراداتی بود که خیلی تو چشم بود و باعث میشد کتاب قابل پیشبینی و کسل کننده باشه.
ولی نویسنده در بخش احساسی آخر کتاب واقعا خوب عمل کردن طوری که خواننده واقعا تحت تاثیر قرار میگیره و اون حس غم و نفرت رو به خوبی انتقال دادن. نوشتن کتاب جنایی سخته و طبیعیه که نویسنده نتونه از همه زوایا بی نقص کار کنه. نویسنده زحمات زیادی برای این کتاب کشیده که قابل ستایشه و قطعا ایرادات هم در کتاب‌های آینده ایشون از بین خواهد رفت. بنده اصلا قصد بی احترامی به نویسنده عزیز رو نداشتم و فقط به عنوان مخاطب نظرم رو گفتم. با تشکر از زحمات نویسنده محترم
داخل نامه‌ای که اوایل کتاب گفته شده بود خیلی چیز‌ها بود که باعث شد کنجکاوی من رو کاهش بده. از همون نامه میشد حدود سن، جنسیت، انگیزه، معلولیت و خیلی جزئیات دیگه درباره قاتل رو فهمید که باعث میشد در ادامه‌ی داستان آدم کسل بشه. چون تقریبا همه چیز درباره قاتل مشخص بود. اگه درست یادم باشه از صفحه ۱۸ به بعد همه چیز درباره قاتل رو فهمیده بودم و جذابیت داستان برام کم شده بود.
بخش‌هایی از داستان منطقی نبود. اینکه بچه‌ها همینجوری تا ناکجاآباد راه افتادن دنبال یک سگ چیزی نیست که تو دنیای واقعی اتفاق بیوفته. و اینکه چجوری همشون بچه‌های زیر هشت سال بودن؟ سگ می‌رفته گلچین می‌کرده؟ بچه‌ها هم بی کس و کار نبودن که همینجوری برن دنبال سگ و هیچکس کاری نکنه. این ایراداتی بود که خیلی تو چشم بود و باعث میشد کتاب قابل پیشبینی و کسل کننده باشه.
ولی نویسنده در بخش احساسی آخر کتاب واقعا خوب عمل کردن طوری که خواننده واقعا تحت تاثیر قرار میگیره و اون حس غم و نفرت رو به خوبی انتقال دادن. نوشتن کتاب جنایی سخته و طبیعیه که نویسنده نتونه از همه زوایا بی نقص کار کنه. نویسنده زحمات زیادی برای این کتاب کشیده که قابل ستایشه و قطعا ایرادات هم در کتاب‌های آینده ایشون از بین خواهد رفت. بنده اصلا قصد بی احترامی به نویسنده عزیز رو نداشتم و فقط به عنوان مخاطب نظرم رو گفتم. با تشکر از زحمات نویسنده محترم