خلاصه‌ی کتاب رو که میدونید
در مورد کتاب باید بگم که من چند صفحه اول رو واقعا با اجبار خوندم
ولی آلیس فینی حتی اگر معمای منطقی و جذابی نداشته باشه مجبورتون می‌کنه کتاب رو زمین نذارید و بخونید
از صفحات ۷۰ به بعد کنار گذاشتن کتاب غیر ممکنه
پس با وجود پایان غیر منطقی‌ای که داشت پیشنهاد میکنم اون حس ماجراجویی رو تجربه کنید
و اما از این قسمت لطفا اگه کتاب رو خوندین ببینید
به نظرم کتاب مجموعه‌ای از سنگ کاغذ قیچی و ده بچه زنگی بود و اینکه این موضوع خشونت مدرسه‌ای خیلی تو کتاب‌ها و سریال‌ها همیشه استفاده میشه پس میتونم بگم یک ایده نخ نما شده بود و اینکه توی کتاب‌های الیس فینی زوج داستان همیشه قراره زندگیشون خوب بشه
یعنی حتی اگر آدم‌های خاکستری مایل به سیاهی باشند هم پایان زیبایی دارند.کتاب پایانش طوری هست که باید با چشم بسته بپذیری وگرنه با خودت میگی واقعا یه آدم تو اون شرایط توانایی این کار هارو داره؟ حتی اگه به قول خودش بیمار نباشه
در مجموع از خوندن کتاب و هیجان کتاب لذت بردم.
در مورد پریا هم تا آخر فکر میکردم یه چیزیش هست 😂
در مورد کتاب باید بگم که من چند صفحه اول رو واقعا با اجبار خوندم
ولی آلیس فینی حتی اگر معمای منطقی و جذابی نداشته باشه مجبورتون می‌کنه کتاب رو زمین نذارید و بخونید
از صفحات ۷۰ به بعد کنار گذاشتن کتاب غیر ممکنه
پس با وجود پایان غیر منطقی‌ای که داشت پیشنهاد میکنم اون حس ماجراجویی رو تجربه کنید
و اما از این قسمت لطفا اگه کتاب رو خوندین ببینید
به نظرم کتاب مجموعه‌ای از سنگ کاغذ قیچی و ده بچه زنگی بود و اینکه این موضوع خشونت مدرسه‌ای خیلی تو کتاب‌ها و سریال‌ها همیشه استفاده میشه پس میتونم بگم یک ایده نخ نما شده بود و اینکه توی کتاب‌های الیس فینی زوج داستان همیشه قراره زندگیشون خوب بشه
یعنی حتی اگر آدم‌های خاکستری مایل به سیاهی باشند هم پایان زیبایی دارند.کتاب پایانش طوری هست که باید با چشم بسته بپذیری وگرنه با خودت میگی واقعا یه آدم تو اون شرایط توانایی این کار هارو داره؟ حتی اگه به قول خودش بیمار نباشه
در مجموع از خوندن کتاب و هیجان کتاب لذت بردم.
در مورد پریا هم تا آخر فکر میکردم یه چیزیش هست 😂