نمی دونم چی بگم واقعا، هم خوب بود هم نبود؛
یعنی من باشم پول بالای نسخهی چاپی این کتاب نمیدم. مضمون اصلی کتاب یه جورایی تکرار مکرراته، که البته شاید تمام کتابای دنیا همین باشن، ولی سعی کرده این حرفهای تکراری رو با روش و شکل جدیدی بزنه:
اینکه آدمای غمگین یا آدمایی که مشکلات روحی یا ارتباطی دارن تنها نیستن و به جای اینکه توی کنج تنهایی خودشون بمونن و توی افکار ناراحت کننده غرق بشن میتونن همدیگه رو پیدا کنن و با هم از تجربیات مشترکشون حرف بزنن مضمون اصلی کتابه؛ اینکه این آدمها رو شبیه یک روح تنها به تصویر کشیده بود که توی یه مهمونی شلوغ گم شده بود و ناراحت بود از اینکه چرا کسی او رو نمیبینه یا نمیتونه باهاش ارتباط بگیره خلاقانه و جالب بود.
اینکه به جای غصه خوردن بابت اینکه این همه آدم حرف ما رو نمیفهمن باید بگردیم و تک روحهای تنها مونده توی کنجها و گوشه و کنارها رو پیدا کنیم و همدیگه رو از تنهایی دربیاریم راه حل کتاب برای ارواح غمگین بود.
فکر میکنم نویسنده خیلی از تجربیات خودش رو مابین مکالمات ارواح منتقل کرده بود، یه جورایی سعی خودش رو کرده بود که در حد خودش تسکین دهندهی آدمهایی شبیه خودش باشه، حس دلسوزی و همدردی و محبت از کتاب به آدم منتقل میشد، تصویرسازیها هم بانمک و قشنگ بودن.
یعنی من باشم پول بالای نسخهی چاپی این کتاب نمیدم. مضمون اصلی کتاب یه جورایی تکرار مکرراته، که البته شاید تمام کتابای دنیا همین باشن، ولی سعی کرده این حرفهای تکراری رو با روش و شکل جدیدی بزنه:
اینکه آدمای غمگین یا آدمایی که مشکلات روحی یا ارتباطی دارن تنها نیستن و به جای اینکه توی کنج تنهایی خودشون بمونن و توی افکار ناراحت کننده غرق بشن میتونن همدیگه رو پیدا کنن و با هم از تجربیات مشترکشون حرف بزنن مضمون اصلی کتابه؛ اینکه این آدمها رو شبیه یک روح تنها به تصویر کشیده بود که توی یه مهمونی شلوغ گم شده بود و ناراحت بود از اینکه چرا کسی او رو نمیبینه یا نمیتونه باهاش ارتباط بگیره خلاقانه و جالب بود.
اینکه به جای غصه خوردن بابت اینکه این همه آدم حرف ما رو نمیفهمن باید بگردیم و تک روحهای تنها مونده توی کنجها و گوشه و کنارها رو پیدا کنیم و همدیگه رو از تنهایی دربیاریم راه حل کتاب برای ارواح غمگین بود.
فکر میکنم نویسنده خیلی از تجربیات خودش رو مابین مکالمات ارواح منتقل کرده بود، یه جورایی سعی خودش رو کرده بود که در حد خودش تسکین دهندهی آدمهایی شبیه خودش باشه، حس دلسوزی و همدردی و محبت از کتاب به آدم منتقل میشد، تصویرسازیها هم بانمک و قشنگ بودن.