نظر کیومرث صدیق وزیری برای کتاب مقلدها

رمان سرگرم کننده ایست که حکایت حکومت‌های خود کامه را در جزیره‌ای به تصویر می‌کشد. نویسنده حاشیه روی‌های زیادی داشته که به ماهیت اصلی داستان کمکی نمی‌کند ولی به صفحات کتاب افزوده است. در ضمن تمثیل‌ها و تشبیهاتی در آن هست که خاص خود نویسنده است مثلا" در جایی آمده است " دندان هایش بسیار سفیدو فاصله دار بود که فاصله میان سنگ قبر‌های یک گورستان درندشت را به یاد می‌آورد " ودر جای دیگر در فیصله دعوایی می‌آید " سرانجام خنده‌ای عصبی سر دادو دعوا مثل آشی که بخواهد با شعله کم بپزد به آهستگی جوشید و قوام آمد ". ترجمه جناب سپانلو با دقت و روانی صورت گرفته است.