خب درمورد این رمان به اندازه کافی نظر داده شده و بزرگان ادبیات پارسی درموردش صحبت کردن، فقط در همین حد بگم اگه رمان خوان حرفه‌ای هستی و از ادبیات چیزی میفهمی، باید یکی از کتابهایی که میخونی، رمان چشم هایش باشه.
اما اونچه برای من جالبه، نظر دوستانی هست که جنبه سیاسی داستان رو نقد کردن و چندتا نکته میخوام به این دوستان بگم:
۱. بزرگ علوی سالهای جوانی رو در همون دوران گذرونده و قطعا روایتش و قضاوتش از دوران رضاشاهی، مقرون به واقع تر از جوانانی هست که رضاشاه رو از پس پرده‌ی دشمنی و کینه نسبت به نظام ایران و از دریچه‌ی نگاه اینترنشنال و بی بی سی شناختن، اونم با چند روایت دروغ برای بزرگ نشون دادن مردی که هیچ جوره نمیشه بزرگ دونستش.
۲. یکی از راههای شناخت دروه‌ی تاریخی خاص، خوندن رمانهای نویسندگان همون دوره است، بنابراین شناخت دوره‌ی رضا پهلوی از طریقه رمانهای همون دوره بسیار واقع بینانه است.
۳. ما ایرانی‌ها ملتی صفر و صدی هستیم، یا کسی رو در حد نجاست پایین میاریم و یا میچسبونیمش به عرش الهی. رضاشاه در نگاه منصفانه، شاهی بود بی لیاقت و بی سواد و غیرقانونی که البته خدماتی هم کرد که در برابر ضرباتش خیلی کمه.
۴. نگاه متعصبانه و خارج از عقلانیت و بنا شده بر عداوت با مخالفان شخصی، نسبت به همون شخص، گفتن افسانه‌های دروغین بی پایه و اساس و بیان شده از رسانه‌های زرد، تکیه به یک روایت و نادیده گرفتن تمام روایت‌ها، کار آدم اهل منطق نیست.
۵. برای تکیه بر روایت‌های تاریخی، اعتماد به کتاب یا نقلی خاص از یک جریان یا یک شخصیت، باید اصولی رو شناخت و رعایت کرد تا بشه گفت یک روایت چقدر میتونه مقرون به واقع یا کذب باشه. راجع به تاریخ نمیشه ذوقی حرف زد.
اما اونچه برای من جالبه، نظر دوستانی هست که جنبه سیاسی داستان رو نقد کردن و چندتا نکته میخوام به این دوستان بگم:
۱. بزرگ علوی سالهای جوانی رو در همون دوران گذرونده و قطعا روایتش و قضاوتش از دوران رضاشاهی، مقرون به واقع تر از جوانانی هست که رضاشاه رو از پس پرده‌ی دشمنی و کینه نسبت به نظام ایران و از دریچه‌ی نگاه اینترنشنال و بی بی سی شناختن، اونم با چند روایت دروغ برای بزرگ نشون دادن مردی که هیچ جوره نمیشه بزرگ دونستش.
۲. یکی از راههای شناخت دروه‌ی تاریخی خاص، خوندن رمانهای نویسندگان همون دوره است، بنابراین شناخت دوره‌ی رضا پهلوی از طریقه رمانهای همون دوره بسیار واقع بینانه است.
۳. ما ایرانی‌ها ملتی صفر و صدی هستیم، یا کسی رو در حد نجاست پایین میاریم و یا میچسبونیمش به عرش الهی. رضاشاه در نگاه منصفانه، شاهی بود بی لیاقت و بی سواد و غیرقانونی که البته خدماتی هم کرد که در برابر ضرباتش خیلی کمه.
۴. نگاه متعصبانه و خارج از عقلانیت و بنا شده بر عداوت با مخالفان شخصی، نسبت به همون شخص، گفتن افسانه‌های دروغین بی پایه و اساس و بیان شده از رسانه‌های زرد، تکیه به یک روایت و نادیده گرفتن تمام روایت‌ها، کار آدم اهل منطق نیست.
۵. برای تکیه بر روایت‌های تاریخی، اعتماد به کتاب یا نقلی خاص از یک جریان یا یک شخصیت، باید اصولی رو شناخت و رعایت کرد تا بشه گفت یک روایت چقدر میتونه مقرون به واقع یا کذب باشه. راجع به تاریخ نمیشه ذوقی حرف زد.