نظر Mojgan Hatai برای کتاب پسر بچه سر راهی

داستانی بسیار جذاب از زندگی پر فراز و نشیب یک کودک که افراد زیادی سر راهش قرارگرفتند. انسان‌های مثبت و منفی‌. اما نکته‌ی قابل تامل اینجا بود که همه‌ی این آدم‌ها چه خوب چه بد باعث رشد و تکامل شخصیت و تبلور استعدادهای وی شدند. آرام آرام در سن بسیار کم در بستری قرار گرفت که زمینه‌ی رشدش شد. پیام داستان آین بود که داشتن قلب پاک و روح بزرگ انسان را در مسیر تعالی قرار می‌دهد گرچه که ممکن این مسیر ناهموار باشد. سبک داستان مرا به یاد داستان بینوایان و الیور تویست انداخت.