نظر رابعه نظرپور همدانی برای کتاب نهم نوامبر

چون دیدار سالی یک بار بود انقدر هیجان انگیز بود وگرنه تبدیل به عادت میشد و مثل تمام عشق‌های دنیا رو به روزمرگی میرفت تا حدی که اسمش دیگه عشق نیست بلکه تعهده و تحمل
از یک جایی به بعد کتاب قابل پیش بینی بود
و اینکه مادر بن میتونست با چهره بهتری کار را تمام کند نه آنچنان که زندگی پسرش با اون صحنه تحت تاثیر قرار بگیره