کتاب بطور صریح نمیگه ولی مکر را بصورت ضمنی بیان میکنه که سهم ضمیر ناخودآگاه از هوش انسان نود و نه و نود و نه صدم درصد است (برخلاف تصور نود و یا نود و پنج درصد) و به عبارتی بخش خودآگاه را به درصد ناچیزی تقلیل میده. البته این تقسیم بندی را درمورد امور خلاقانه بیان می‌کند. سعی کرده اصطلاحاتی به غیر از اصطلاحات موجود زمینه عرفان و روانشناسی را بکار بگیره که از یک جایی به بعد آزاردهنده میشه. چون ضرورتی نداره و فقط بیان مفاهیم اولیه با یک اسم دیگر است.
اما پیام اصلی کتاب توقف روند فکر جهت دستیابی به احساسات بهتر است. درمجموع کتاب خوبیه ولی میتونست از تعریف‌های اولیه بی‌مورد بگذره و بجاش از مفاهیم تثبیت شده ذن و مدیتیشن و یا نوروساینس ارجاع بده و موارد کاربردی بیشتری از پیام اصلی کتاب بین کند. در ضمن صدای راوی هم خوب است. ترجمه هم خوبه نسبتا.
اما پیام اصلی کتاب توقف روند فکر جهت دستیابی به احساسات بهتر است. درمجموع کتاب خوبیه ولی میتونست از تعریف‌های اولیه بی‌مورد بگذره و بجاش از مفاهیم تثبیت شده ذن و مدیتیشن و یا نوروساینس ارجاع بده و موارد کاربردی بیشتری از پیام اصلی کتاب بین کند. در ضمن صدای راوی هم خوب است. ترجمه هم خوبه نسبتا.