اسکار لوییس را به نظریه فرهنگ فقرش و پژوهش‌های مردم‌نگارانه‌اش می‌شناسیم. مردم‌شناسی که پژوهش‌های متعددی روی خانواده‌های درگیر فقر کرده و به عنوان یک آمریکایی دامنه مطالعاتی‌اش مکزیک در فقر، خشونت و بزه غلطیده است.
لوییس کار جذابی کرده در نوشتن رمان فرزندان سانچز. رمانی واقعی که از خلال کار پژوهشی‌اش به دست آمده و تکمله‌ایست بر نظریه فرهنگ فقر. تاکید چندباره‌اش در این رمان که اذعان می‌کند فقر با خود فرهنگ و ظرفیتی می‌آورد که از بیرون فهم آن سخت و دشوار است. ظرفیت تحمل فقر در کنار سرمایه اجتماعی شکل گرفته در زیر پوست شهر که اتفاقا هم درباره دولت و سیاست نظر دارند، هم باورشان به امر مقدس و خدا در فضای فکری خودشان بازتعریف می‌شود و هم نسبت به انقلاب کارگری در سایر بلاد چندان خوش‌بین نیستند.
گاهی نشناختن این فرهنگ زمینه‌ساز اکواریومی دیدن فقر و سیاستگذاری‌های لوکس ضدفقر است. چیزی که هیچوقت در هیچ سرزمینی موفق و کارگشا نبوده است. این کتاب در خلال روایت‌هایش، خصوصا پدری که تسلیم نشوترین فرد خانواده است به تصویر کشیده شده کتاب ماحصل اتوبیوگرافی واقعی پدر، دو پسر و دو دختر از یک محله مکزیک است. گاهی اتفاقی یکسان از دید این چند نفر چنان روایت می‌شود که می‌توانی ظرایفی را دقیق‌تر بیابی و کارکرد زمینه تحصیلی و شرایط فرد را در نفسیر یک رویداد حس کنی.
کتاب هم یک رمان خوش‌خوان است و هم بازخوانی کتابی درباب فقر و فرهنگ فقر. به نظرم با کیفیتی خوب هم صوتی شده و شنیدنش جذاب است. خلاصه اینکه اگر در فضای مطالعات جامعه‌شناسی، مردم‌شناسی و فقر دنبال کتابی هستید جذاب است. حداقل می‌تواند تصور از درد فقر را اصلاح کند.
لوییس کار جذابی کرده در نوشتن رمان فرزندان سانچز. رمانی واقعی که از خلال کار پژوهشی‌اش به دست آمده و تکمله‌ایست بر نظریه فرهنگ فقر. تاکید چندباره‌اش در این رمان که اذعان می‌کند فقر با خود فرهنگ و ظرفیتی می‌آورد که از بیرون فهم آن سخت و دشوار است. ظرفیت تحمل فقر در کنار سرمایه اجتماعی شکل گرفته در زیر پوست شهر که اتفاقا هم درباره دولت و سیاست نظر دارند، هم باورشان به امر مقدس و خدا در فضای فکری خودشان بازتعریف می‌شود و هم نسبت به انقلاب کارگری در سایر بلاد چندان خوش‌بین نیستند.
گاهی نشناختن این فرهنگ زمینه‌ساز اکواریومی دیدن فقر و سیاستگذاری‌های لوکس ضدفقر است. چیزی که هیچوقت در هیچ سرزمینی موفق و کارگشا نبوده است. این کتاب در خلال روایت‌هایش، خصوصا پدری که تسلیم نشوترین فرد خانواده است به تصویر کشیده شده کتاب ماحصل اتوبیوگرافی واقعی پدر، دو پسر و دو دختر از یک محله مکزیک است. گاهی اتفاقی یکسان از دید این چند نفر چنان روایت می‌شود که می‌توانی ظرایفی را دقیق‌تر بیابی و کارکرد زمینه تحصیلی و شرایط فرد را در نفسیر یک رویداد حس کنی.
کتاب هم یک رمان خوش‌خوان است و هم بازخوانی کتابی درباب فقر و فرهنگ فقر. به نظرم با کیفیتی خوب هم صوتی شده و شنیدنش جذاب است. خلاصه اینکه اگر در فضای مطالعات جامعه‌شناسی، مردم‌شناسی و فقر دنبال کتابی هستید جذاب است. حداقل می‌تواند تصور از درد فقر را اصلاح کند.