نظر الهام آرامش برای کتاب صوتی زنی در آینه

داستان قشنگ بود ولی قشنگ تر ازون توصیف صحنه‌ها و شخصیت پردازیا بود، شخصیتا قابل باور، هیچ شخصیت سیاه و سفیدی وجود نداشت، ادمای خاکستری که می‌شد با همشون همزاد پنداری کرد، سیاه‌ترین نقش مال جادوگر بود که آخر داستان، مظلومیتشو نشون داد، و معصوم‌ترین نقش راشل بود که علیرغم فهمیدن واقعیت خونه رو نگه داشت خونه‌ای که حقش نبود و خب تاوان باید میداد، دلم برای جاناتان سوخت، انگار بیشتر از همه اون عذاب کشید، و کنستانس و آلیس و دوست داشتم، ای کاش یه فیلمی از روش بسازن ولی با پایان قشنگ تر، تو داستان بعد یه عالمه مقدمه چینی خیلی زود همه چی تموم شد انگار نویسنده حوصله ش سر رفته بود و همه چی رو بهم ربط میداد ک تموم شه ، ولی
بازم دوسش داشتم تو اتوبوس وقتی میرفتم خونه گوشش میدادم ‌و راه رو برام قابل تحمل میکرد