نظر پروانه اکبری_نویسنده برای کتاب صوتی در انتهای کودکی

داستان در مورد تحمل بچه‌ها میگه، میگه شرایط، سرنوشت ما رو رقم میزنه، اینکه ما کی و چکاره میشیم، بیشتر از اینکه مسببش خودمون باشیم، خانواده مونه، اول خانواده بعد خودمون، مطمئنا یه بچه نمیتونه اندازه‌ی یه آدم بالغ تجزیه و تحلیل کنه، خط تفکرش کوتاهه بچه‌ها برعکس ما آدم بزرگا خیلی امیدوارند، چون همه چیزو خیلی ساده میگیرن، فک میکنن به چیزی که میخوان میرسن، روز خوبشون میاد، اونا نمیدونن روز خوبو باید خودشون بسازن، اکثر اوقات یه اشتباه بچگانه، کل سرنوشت رو تغییر میده از بچه‌ها نخوایم برای ما بزرگترا کاری بکنن، دم پیرمرده گرم