نظر Mojgan Hatai برای کتاب صوتی عدل

بسیار شنیدنی... اسب نماد نجابت و آرامش است که در این داستان صبورانه درد می‌کشد و تنها شاهد گفتگو‌ها و نگاه‌های عابران است... بدون آنکه کسی قصد جدی برای کمک به وی را داشته باشد، فقط حرف می‌زنند.. البته در اکثر جوامع انسانها بیش از آنکه عمل گرا باشند ناظرند... بی مسئولیتی در برابر موجودی تا این حد مفید برای انسان حزن انگیز است. همه روزه شاهد چنین بی عدالتی‌هایی هستیم... کم و زیاد در همه جا وجود دارد. پرسش اساسی این است که اگر خودم در شرایط آن موجود بودم چه انتظاری داشتم؟