نظر حسین رومنجانی برای کتاب صوتی فقط چند متر آن طرف‌تر

سلام جناب آقای رومنجانی. بنده نویسنده کتاب هستم. گاهی اینجا سرمیزنم تا از نظراتی که دوستان می‌نویسن، استفاده کنم. از نظر شما هم استفاده کردم. اتفاقا در مورد اون داستان که فرمودین عادی سازی روابط حرام هست، در ابتدا داستان طور دیگری تموم می‌شد و برخی از دوستان به من توصیه کردن که اخلاقی نیست و من هم آخرش رو تغییر دادم، البته نه برای بحث حرام و حلال، بلکه برای مباحث اخلاقی. در مورد نادانی خواستم بگم بنده در اوج نادانی واقعا خودم رو نادان می‌دونم و این یکی از مشکلات اساسیم با زندگی در این دنیاست که حس می‌کنم از هیچ چیزش سردرنمیارم. صد در صد به جهل خودم باور دارم. آدم مشهوری هم نیستم. گمان هم نمی‌کنم که تا آخر عمر شهرتی کسب کنم. نوشته‌ها رو اگه داستان باشه فقط از روی دلگرمی شخصی مینویسم و اگر علمی باشه فقط برای علاقه به رشته ام. البته دروغ نگم. از شهرت بدم نمیاد ولی خیلی هم دنبالش نیستم. خواستم اینجا نکته‌ای رو بگم؛ به نظر میرسه ما هممون در اعتقاداتمون اشتباهاتی رو داریم اما نباید هرگز از بیان آزادانه اونها بترسیم یا از بیان اعتقادات دیگران جلوگیری کنیم فقط به این دلیل که ممکنه اشتباه باشن. چون با بیان اشتباهات مکرر هست که از دلش یه نظریه بهتر و درست تر خودش رو نشون میده. الآن چند ماه هست که یه رمان رو تموم کردم. بعید میدونم خوانندگان رو جذب کنه. با این حال نمیتونم در ایران چاپش کنم. زیرا وزارت ارشاد مجوز نمیده. از همین مجموعه داستان یک داستان به طور کامل در سانسور حذف شد. اتفاقا اون داستان رو خیلی دوست داشتم. سال 92 مشکلات مالی شدیدی داشتم. کتابی نوشتم و یه انتشاراتی معروف حاضر به چاپ بود و پول کمی هم به من می‌رسید ولی مجوز نگرفت! از کتابراه و شما و دوستان دیگر که نظر دادن متشکرم