نظر ehsan modarresi برای کتاب صد سال تنهایی

بر عکس تعریف وتمجیداتی که درمورد این رمان شنیده بودم، نوشته‌ها و تصوراتی که نویسنده در ذهن خواننده ایجاد می‌کنه بیشتر به‌ی خواب آشفته و هذیان گویی شبیهه تا‌ی داستان منسجم در و پیکر دار... برای کسایی که میخوان بخونن میگم که دارای شخصیت به شدت متعدد و هم نام هست که در طول رمان درگیر عشق‌های ظاهری میشن و زادوولد میکنن و هر کودوم خصوصیات خاصی دارن... هدف خاص و تاثیر گذاری من توی این کتاب نمیبینم و باید اعتراف کنم که هیچ نقطه اوج و فراز و فرودی توی داستان نیست و اتفاقای داستان وی یک بستر یکنواخت ترکیبی از زندگی روزمره و حوادث ماورا الطبیعه س که لذت آنچنانی به خواننده القا نمیکنه...