نظر سمیرا رحیمی برای کتاب سنگ، کاغذ، قیچی

شیوه روایت داستان برام جالب بود که از زبان شخصیت‌های داستان گفته می‌شد و اینکه تا انتها داستان قابل حدس نبود و باعث تعجب میشد جوری که فکر میکردم باید برگردم دوباره با دقت بیشتر بخونم فضای داستان بعضی جاها بنظر ترسناک میومد ولی در واقع اینطور نبود شرح مکان‌ها و موقعیت‌ها هم بسیار خوب بود و کاملا قابل تصور بود انگار داری فیلم نگاه میکنی