نظر بهرو بهشادفر برای کتاب صوتی بیمار خاموش

مدتی است که به طور اتفاقی هر کتابی که میخوانم مربوط به داستانهای بیمارانیست که دارای اختلال روانی هستند و برایم جالب است و به خواندن آن‌ها علاقه دارم. در مورد این کتاب باید بگویم به شکلی خیلی عالی این موضوع را در دل داستان گنجانده است و گرچه در ابتدا مشخص است که داستان در مورد یک بیمار روانی روایت می‌شود اما وقتی کمی پیش میرویم میبینیم که به نظر نمی‌آید مسئله داستان بیماری روانی باشد بلکه اهمیت رفتار با کودک و نحوه تربیت پدر و مادر را به گونه‌ای بیان می‌کند که میتوان گفت تمام رفتارهای هر انسان ریشه در کودکی او دارند، و شخصیت‌های داستان در واقع بیمار روانی نیستند اما ضربه‌هایی که در کودکی از پدران خود خورده‌اند باعث ایجاد یک خلأ عاطفی در ذهن و قلب آن‌ها شده که تمام جوانب زندگیشان را تحت الشعاع قرار داده است. بحث تربیت و نحوه رفتار با کودک آنقدر اهمیت دارد که گاهی وقتی به بچه دار شدن فکر میکنم ترس را در دلم احساس میکنم. در مورد این کتاب واقعا دوستش داشتم و از گوش دادن به تمام بخش‌ها لذت بردم اما به نظرم مترجم در جاهایی میتوانست روان تر بنویسد و خواننده کتاب هم با اینکه صدای خوبی داشت و انتقال احساسات را به خوبی انجام میداد اما گاهی تاکید‌ها و مکث‌ها به نظرم به جا نبود و حتی حواسم از داستان پرت میشد. به عنوان جمع بندی مطالب کتاب خوبی بود که از شنیدنش لذت بردم و با پایان غیر منتظره‌اش واقعا لذت بردم. ممنون از پیشنهاد‌های کتابراه