نظر دادن در مورد این کتاب یکم سخته،
قطعا در زمان خودش کتاب خیلی جالب و پر از هیجانی بوده و شرایط اون زمان، باعث میشه که این کتاب خیلی به چشم بیاد چون بزرگ علوی خیلی تند و با قدرت در مورد دیکتاتوری شاه وقتش صحبت میکنه، اما شخصیت‌های داستان با تعریف امروز از اجتماع و رفتار‌ها و هنجار‌های اجتماعی سازگاری نداره، و گاها عملکرد‌های شخصیت‌ها در طول داستان، از نظر خود شخص بنده غیر منطقی به نظر میاد، مثلا اینکه «هر کسی از زن ناشناس تعریف و تمجید میکرده از نظر او آدم ضعیفی بوده و مورد تنفر زن قرار میگرفته و هر کسی مثل استاد ماکان و خداداد باهاش بد رفتاری میکرده، زن عاشقش میشده» و اینکه داستان همش در مورد چیره و مسلط شدن یک نفر بر نفر بعدی صحبت میکنه و این از نگاه جامعه امروز به نظرم زیاد منطقی نیست.
اما در کل کتاب بدی نبود، ولی همچنان «گیله مرد» کتابیه که منو جذب قلم بزرگ علوی میکنه.
قطعا در زمان خودش کتاب خیلی جالب و پر از هیجانی بوده و شرایط اون زمان، باعث میشه که این کتاب خیلی به چشم بیاد چون بزرگ علوی خیلی تند و با قدرت در مورد دیکتاتوری شاه وقتش صحبت میکنه، اما شخصیت‌های داستان با تعریف امروز از اجتماع و رفتار‌ها و هنجار‌های اجتماعی سازگاری نداره، و گاها عملکرد‌های شخصیت‌ها در طول داستان، از نظر خود شخص بنده غیر منطقی به نظر میاد، مثلا اینکه «هر کسی از زن ناشناس تعریف و تمجید میکرده از نظر او آدم ضعیفی بوده و مورد تنفر زن قرار میگرفته و هر کسی مثل استاد ماکان و خداداد باهاش بد رفتاری میکرده، زن عاشقش میشده» و اینکه داستان همش در مورد چیره و مسلط شدن یک نفر بر نفر بعدی صحبت میکنه و این از نگاه جامعه امروز به نظرم زیاد منطقی نیست.
اما در کل کتاب بدی نبود، ولی همچنان «گیله مرد» کتابیه که منو جذب قلم بزرگ علوی میکنه.