نظر علی فتاحی برای کتاب صوتی گیله مرد

با وجود رئالیستی و واقع گرایانه بودن گیله مرد، این داستان رو تاریخی و فرهنگی میبینم. در جای جای تاریخ، بیداد و ظلم حکام خونخوار طماع پست فطرت چپاولگر و افتخار و اهتمام انها به اعمالشان، مشهود و در جان و روح خاطرات رعایای عامی، محفوظ است. ژرفای این زخم‌ها و غلظت این زهر‌ها بر دل، بر وجود مردم ایران که قرن هاست در قعر عذاب و درد گرفتارند و همچنان، روزگار را مهلک تر از دیروز سپری میکنند، دیدگان هر موجودی را تر میکند. نقطه عمیق فرهنگی داستان، کرامت و گذشت گیله مرد از جان وکیل باشیست. با وجود تمام این مصاعب و زجرهایی که به انها تحمیل کرده بودند، با وجود اتش انتقام و خونخواهی همسرش، حاضر نبود فرزندان دیگری همچون فرزند خودش، یتیم شوند هرچند طرف مقابل بدسیرت و سیه دل باشد. اگر روزی ورق برگردد، اگر عفو و بخشایشی هم در کار باشد، از جانب همین رعایای مظلوم خواهد بود نه خان‌های بی مبالاتی که چشم و دل ناپاکشان، سیرمونی ندارد. داستان گیله مرد مرگ ندارد، حتی پیش از انکه بزرگ علوی انرا با قلم و اندیشه‌اش مزین سازد، زنده بود.