نظر مانا کیان برای کتاب زندگی دروغین آدم‌ بزرگ‌ها

داستان خوب شروع شده بود، با افکار و احساسات یه نوجوان آدم رو آشنا میکرد، به خوبی هم نشون داد که پدر و مادرهایی که ادعای خوب بودن میکنند اما کار اشتباه انجام میدن چقدر به بچه هاشون آسیب می‌زنند و چقدر خوب نشون داد یه نوجوان همواره دوست داره یکی رو بت کنه. و خیلی خوب تاثیرات جملات رو روی نوجوان نشون داده، اما متاسفانه آخر داستان ناقص تموم شد. این همه کتاب خوندن و روبرتو، تاثیری که باید بگذارند، نگذاشته بودن و به نظرم جووانا هنوز گیج و سردر گم بود و به نتیجه‌ای نرسید. در کل هم میخواست بیان کنه، ذات مهم تر از تربیته. ترجمه خوب بود اما چند اشکال نگارشی داشت و جمله را نمی‌شد فهمید، مثل ازش او پرسید، سیب آدم برجسته‌اش نگاه میکردم، بلافاصله جواب داد (دادم) در حالی که به اندازه پول کافی نداریم. (اگه ویرگول استفاده میشد، جمله بهتر میشد) به م (بهم یا به من) پیشنهاد می‌داد. نشمه کلمه معمولی نیست که دو نوجوان تو مکالماتشون استفاده کنند یا به جای طریق میشد کلمه راه یا روش استفاده کرد. در مکالمات دونفره بهتر بود هر شخص علامتی داشت که مشخص میشد کی داره صحبت میکنهدر کل کتابی هست که پدر و مادرهایی که نوجوان دارن توصیه میکنم حتما بخونن. اما برای نوجوان‌ها مناسب نیست چون به نظرم سردر گم شون می‌کنه