نظر رزیتا طالبیان برای کتاب صوتی زنی میان ما

کتاب سرگرم کننده ای بود اما به نظرم تناقضات فاحش داشت. کتاب به دو بخش تقسیم میشه که انگار ربطی به هم ندارند و هر بخش انگار داستان فرد متفاوتی هست. به نظرم نویسنده سعی داشت روند تکامل شخصیت یک انسان رو نشون بده اما موفق نبود. چون به جای اینکه شخصیت در طول داستان رشد کنه یکدفعه از یک نفر به نفر دیگه تغییر کرد. اینقدر این تغییر زیاد بود که من هی شک میکردم شاید قسمتی از داستان از دستم در رفته و هنوز نخوندم! چطور میشه زنی در ابتدای داستان در پی شکست ازدواجش به شدت احساس شکست و ویرانی کنه و در اواسط داستان مشخص شه خود این زن خواهان این شکست در ازدواج بوده و براش برنامه ریزی کرده!! من در بخش اول بر اساس شخصیت پردازی نویسنده کاملا به این نتیجه رسیده بودم که با زنی بدون عزت نفس که به شدت دچار خود کم بینی هست مواجه هستم، چطور این زن به ناگه تبدیل به زنی قوی شد؟به هر حال با وجود تمام کاستی ها این کتاب ارزش خوندن داره چون تعلیق زیادی داره و آدم رو به دنبال خودش میکشه و داستان شیرینی هست. خیلی جاها با شخصیت اول داستان همزاد پنداری میکنی و این قلم فصیح نویسنده رو نشون میده، و حتی میتونی یه بازنگری به عزت نفس خودت هم داشته باشی. شاید همین قضیه هست که باعث میشه تغییر شخصیت زن تا این حد به چشم بیاد. یه چیزی هم در این داستان واسم خیلی جالب بود و در نظرات بقیه دوستان هم به چشمم اومد. شخصیت ریچارد شخصیت مورد قبول و دوست داشتنی خیلی از ایرانی ها هست. و خشونت و کنترلگری که در رفتارش وجود داره برای ما ایرانی ها بسیار عادی به نظر میاد و حتی به شخصیتش جذابیت میده. جالبه که این نوع رفتار برای زن امریکایی قابل تحمل نیست!