نظر mahdi yasaghi برای کتاب صوتی دانشجویان کهکشان نیو: دستگاه زمان - جلد اول

داستا زیبا جذاب و روانی داشت ولی یه مشکلی که تو اکثر (بلکه تقریباً همه) داستان‌ها یا رمان‌های تخیلی نویسنده‌های ایرانی هست اینکه از اسامی عجیب غریب بیگانه استفاده میکنند مثلاً در همین داستان کلا یک یا دو اسم ملموس ایرانی دیدم مثل دانیال، امیر و آنیتا که اگه آناهیتا میشد خیلی بهتر بود یا مثلا اگه دیوید، داوود، بود جالب نمی‌شد؟ با اینکار به اسامی ایرانی و فرهنگ خودمون اعتبار می‌بخشیم و به نوعی باعث تبلیغ فرهنگ هشت هزار ساله ایرانی میشیم