نظر حسن میرباقری برای کتاب جنایت و مکافات

دو نقد بسیار کوچک به این کتاب وارده اولی از لحاظ ویراست که چند جایی اسامی سونیا و دونیا جابجا نوشته شده و چند غلط املایی هم مشاهده میشود که البته کاملا قابل اغماض هستش دومین مورد اینه که تنها نقدی که به داستان دارم اینه که همه چیز خوب تموم میشه و برای هر ماجرایی ناگهان ناجی سر میرسه که حداقل در اطراف خود من نمونه‌های بسیاری از فقدان ناجی دیده میشه. به جز این موارد کتاب از لحاظ بررسی شخصیت افراد عالی عمل کرده به طوریکه هرکدوم از شخصیتهای اصلی کتاب در بخشهای خاصی مثل نقش اول معرفی و بررسی میشن که خیلی دلپذیر بود. نثر کتاب به شدت روان و خواندنی هست به طوریکه اثری از توصیفات نابجا دیده نمیشه و پیشروی داستان خیلی خوبه. مکالمه‌های فلسفی و روانشناختی بعضا در گفتگوهای دونفره دیده میشه که این هم مورد علاقه بنده هست به طوریکه شخصیت اصلی داستان، همونطور که نیچه در داستان نیچه گریست به هیچ وجه ترحم رو نمیپذیره، راسکولنیکوف هم هیچ کمکی مورد قبولش نیست این موضوع برام جالب بود تا اینکه متوجه شدم نیچه داستایوسکی رو تحسین کرده. نهایتا اینکه نویسنده حرف قابل قبولی داره و اونکه تنها عامل بقا عشق هست وگرنه بدون عشق رسیدن به پوچ گرایی بسیار آسان است.