نظر فاطمه خجسته برای کتاب صوتی قوانین زندگی

با فصل‌های ابتدایی کتاب، ارتباط بسیار بهتری پیدا کردم، برام پاسخگویی بسیاری از سوالات درونی شده بود، اواخر کتاب کمی برام گنگ‌تر بود، گاهی احساس می‌کردم با توجه به تغییراتی که اینترنت در چند سال اخیر بر روی زندگی آدمها گذاشته، در برخی موارد، توضیحات نویسنده، قانعم نمی‌کرد، بی‌اختیار اما و اگر به ذهنم می‌آورد. اما قسمت‌هایی از کتاب که روی توسعه‌ی فردی متمرکزتر بود و بیشتر به درون آدم‌ها می‌پرداخت، برام بسیار مفید و آموزشی شده بود.
یک جا موضوع زیبایی رو در مورد اهداف و آرزوها مطرح کرد، به آرزویی اشاره کرد که برآورده شدنش، سن خاص رو می‌طلبه و به شدت تاریخ انقضا پذیره، مثل کسب مدال المپیک در رشته‌ای خاص که حتما می‌بایست در رنج سنی معینی به رقابت پرداخته بشه و حالا از اون سن گذشته، خیلی زیبا برای مخاطب جا انداخت، باید پذیرفت زمان و سنش گذشته و به ذهن فرصت و اجازه داد، ورزش جایگزینی رو پیدا کنه! بی‌نهایت این موضوع میخکوبم کرد، یک بار دیگه به نظرم ضرب المثل ماهی رو هر وقت از آب بگیری، تازه است! احمقانه و سو استفاده از باور آدم‌ها جلوه کرد! اینکه در درون بپذیریم همیشه فرصت جبران نیست، همیشه فرصت برای به دست آوردن نیست، همیشه نمیشه اونی بشه که آرزوش رو داریم، خودش درس بی‌نهایت بزرگیه که در بافت عرفی ما کمتر بهش توجه میشه، چرا که در عمق ذهن بسیاری از آدم‌های اطراف ما این باور نهفته است که همیشه فرصت پیش میاد، هیچ وقت دیر نیست! و شاید بخاطر ضرب المثل‌هایی مثل ماهی رو هر وقت از آب بگیری، تازه است باشه! واقعیتش اینه که هر تازگی به معنای به موقع بودن نیست. نمیگم ناامید بودن خوبه اما به زندگی منطقی نگاه کردن، هدفمندترمون می‌کنه!