این کتاب میگوید
وقتی افراد در حال حرف زدن هستند اکثر اوقات درمورد خودشان حرف میزنند، از تصورات ذهنی خود، زندگی خود، اتفاقاتی که برایشان افتاده حرف میزنند، حرف هایشان ارتباطی به ما ندارد گر چه انگار در ظاهر دارند انها را به ما میگویند ان حرف‌ها بازتاب تصورات خودشان است نباید حرفهای دیگران را به خودمان بگیرم
هر اشتباتی حداکثر یک تنبیهی داشته باشد نباید برای کوچکترین مسائل مدام خودمان را سرزنش کنیم، اگر همان اشتباه را دیگری انجام میداد به او میگفتیم اشکالی ندارد پس چرا اینقد به خود سخت میگیریم و به بدترین شکل خود را هنگام انجام اشتباهی تنبهی میکنیم باید بیشتر خودمان را دوست داشته باشیم صمیمانه با خود حرف بزنیم به خود بگوییم که دوستت دارم و هیچ گاه حداقل جلوی بقیه شخصیت خود را انتقاد نکنیم
لبخند یادت نره😁
وقتی افراد در حال حرف زدن هستند اکثر اوقات درمورد خودشان حرف میزنند، از تصورات ذهنی خود، زندگی خود، اتفاقاتی که برایشان افتاده حرف میزنند، حرف هایشان ارتباطی به ما ندارد گر چه انگار در ظاهر دارند انها را به ما میگویند ان حرف‌ها بازتاب تصورات خودشان است نباید حرفهای دیگران را به خودمان بگیرم
هر اشتباتی حداکثر یک تنبیهی داشته باشد نباید برای کوچکترین مسائل مدام خودمان را سرزنش کنیم، اگر همان اشتباه را دیگری انجام میداد به او میگفتیم اشکالی ندارد پس چرا اینقد به خود سخت میگیریم و به بدترین شکل خود را هنگام انجام اشتباهی تنبهی میکنیم باید بیشتر خودمان را دوست داشته باشیم صمیمانه با خود حرف بزنیم به خود بگوییم که دوستت دارم و هیچ گاه حداقل جلوی بقیه شخصیت خود را انتقاد نکنیم
لبخند یادت نره😁