داستان بسیار قوی بود. زاویه‌ی دید دانای کل، این امکان رو فراهم کرده بود که بتونی یک بار اتفاقات رو از دید شخصی که درگیر اون اتفاقاته ببینی و یک بار هم از بیرون و این دید بهتری به خواننده میره. جزئیات، خیلی نرم و دقیق اعمال شده بود و جوری نبود که از اطلاعات اضافه کلافه بشی. کاملا به جا.
با اینکه گاهی پرش‌های ناگهانی در زمان داشت اما احساس جاموندگی نداشت و در عین حال می‌تونستی تغییرات شخصیت‌ها رو درک کنی و هضم کنی. یه نظر شخصی‌تر بدم و اونم اینکه شخصیت کیتی کولمن به نظرم بسیار بی‌مسئولیت بود و این رو چیزی توجیه نمی‌کنه. در نهایت، باز هم میگم، داستان خیلی حرفه‌ای بود. چیز دیگه‌ای از این خواننده نخوندم، اما مشخصه که قلم قوی‌ای داره.
با اینکه گاهی پرش‌های ناگهانی در زمان داشت اما احساس جاموندگی نداشت و در عین حال می‌تونستی تغییرات شخصیت‌ها رو درک کنی و هضم کنی. یه نظر شخصی‌تر بدم و اونم اینکه شخصیت کیتی کولمن به نظرم بسیار بی‌مسئولیت بود و این رو چیزی توجیه نمی‌کنه. در نهایت، باز هم میگم، داستان خیلی حرفه‌ای بود. چیز دیگه‌ای از این خواننده نخوندم، اما مشخصه که قلم قوی‌ای داره.