نظر مریم رجایى برای کتاب وقتی که او رفت

من این داستان رو خیلی دوست داشتم، تا حد زیادی ساختار داستان منطقی پیش رفت، البته بیشتر قسمتهایی که سعی شده بود هیجان انگیز باشه، قابل پیش بینی بود.
نکته‌ای که هست، اینه که در واقع پلیدی وجود نداره، یکی روان سالم داره و یکی روان ناسالم. خوبی به کسی میچسبه که روان سالمی داره و بدی به اون که روان ناسالمی داره. ما تا حد کمی مقصر عدم سلامت روانمون هستیم ولی تا حد زیادی مقصر عدم سلامت روان بچه هامونیم.
چون مسئولیت ما در مورد عدم سلامت روان خودمون آگاهی بهش و تلاش برای درمانه که احتمال داره هرگز موفق نباشه ولی اگر فقط بهش آگاه باشیم بچه‌ای رو به این دنیا دعوت نمیکنیم.
داستان از کلیشه‌های زیبایی آدمهای خوب و زشتی آدمهای بد هم بی بهره نبود ولی در کل خوب بود و ارزش خوندن داشت. مرسی که رایگانش کردین.