نظر سجادعسگری برای کتاب صوتی جایی که خرچنگ‌ها آواز می‌خوانند

یک داستان خوب و عمیق و پر از احساس خوب و غم انگیز. یک ستاره کمتر دادم چون اوایل داستان خیلی خسته کننده بود از اواسط داستان به بعد داستان جون گرفت و خوب شد. با تنهایی کیا خیلی خوب ارتباط برقرار کردم اینکه تنهایی رو ترجیح میداد در خیلی از جهات درکش کردم گاهی اوقات تنهایی دوای خیلی از دردهاست. داستان بیش از اینکه جنایی باشه روانشناختیه داستان دختری که از طرف جامعه طرد شده و به انزوا و تنهایی پناه برده و همین باعث شده اجتماع گریز بشه. داستان دختری که حتی خانواده‌ی خودش هم ترکش میکنن و باعث میشن حتی یه ستاره‌ام تو آسمون براش نباشه. جای جای داستان درد رو حس میکنی و احساساتت با احساسات کیا یکی میشه. در خصوص راوی داستان خانم ماهوتچی در تقلید صدا خیلی خوب عمل کردن ولی در انتقال احساسات خیلی خشک و بی روح بودن و همین باعث شد داستان به این عمیقی و تاثیر گذاری یکم خشک و بی روح به گوش برسه این داستان با صدای آنالی طاهریان به نظرم خیلی شنیدنی تر میشد. ولی در مجموع داستان خوب و قابل قبولی بود و تونست منو تا آخر داستان با خودش همراه کنه. شروع داستان کسل کننده بود البته بیشتر بخاطر شکل روایت داستان بود ولی از اواسط دیگه خوب میشه و پایان بندی داستان هم ب نظرم بی نقص بود و قابل قبول. هرچند ب نظرم این سبک داستان میتونه سلیقه‌ای باشه شاید کسی خوشش نیاد ولی ب نظرم ارزش شنیدن رو داره و حتما باید این سبک داستان شنیده و خوانده بشه. با سپاس فراوان از کتابراه