نظر Ehsan Ahady123 برای کتاب کاش وقتی بیست ساله بودم می‌دانستم

اول از همه باید تشکری کنم از نویسنده کتاب بابت تک تک زحماتی که بابت نگارش این کتاب متحمل شده بعد هم از مترجم این اثر که شانس مطالعه آن را به همگان اعطا نموده. بعد از مطالعه کامل این کتاب فقط میتونم بگم یکی از بهترین کتابهایی بود که مطالعه کردم و اولین کتابی هم بود که از آن نکته برداری کرده و الان هم خلاصه‌ای از آن را در اختیار دارم. مطالعه، نکته برداری و از همه مهم تر عمل به مطالب این کتاب را به همه افراد در آستانه ۲۰ سالگی و همین طور افراد سنین بالاتر و پایین تر به شدت توصیه میکنم. یکی از مطالب جالبی که از این کتاب به چشم آمد سپردن تکالیف انجام دادنی به دانش آموزان توسط معلم با امکانات محدود بود که بر خلاف مدارس که فقط آموختن علم را به بیان محدود میکنند و فقط ذهن افراد را با مطالبی زائد پر میکنند. این جمله کتاب که میگه: (داشتن شکستی افتضاح بهتر از موفقیتی میان حال است) معتقدم افرادی که تجربه شکست‌های بیشتری را در زندگی دارند معمولا همان افرادی هستند که بیشترین تلاش‌ها را هم برای رسیدن به اهداف خود کرده‌اند نسبت به افرادی که کمتر جرئت میکنند منطقه امن خود را ترک کنند. توی کتاب به این فرهنگ غلطی که بین مردم جا افتاده هم اشاره جالبی شده که افراد به جای تلاش برای دست یافتن به موفقیت برعکس همه تلاش خود را معطوف شکست دادن سایرین میکند. به جرئت میتونم بگم بهترین نکته‌ای که از مطالب این کتاب عایدم شد جمله: (اگر جلو بروید و خیلی چیزها را امتحان کنید، به احتمال زیاد در مقایسه با کسی که منتظر است خبرش کنند، موفقیتِ بیش تری کسب می‌کنید) بود و همین طور نکات بسیار زیادی که ذکر تمامی آنها امکان پذیر نیست و مطالعه کامل کتاب را به علاقه مندان توصیه میکنم.