به نظر میاد هدف نویسنده شناساندن هایکو و ادبیات ژاپن بوده و اون رو در قالب داستانی ارائه داده، از وقتی که روی کلمه انسو تاکید داشت، میشد آخر داستان را حدس زد، آخر داستان هم شبیه فیلم ترسناکهای ژاپنی شده بود.
کتاب پر از کلمات ناآشنا برای خواننده ایرانی هست که مترجم به خوبی با زیرنویس خواسته توضیح بده. اما باز هم خسته کننده شده. اما بیشتر تمثیلهای زیبایی داشت. مثل (میکوشید پروانههای خیال را در تور کاغذ شکار و بر صفحات دفتر سنجاقشان کند)
خوشبختانه غلط املایی نداشت بجز اجرا کردناش و به جای جلوی او نوشته شده بود جای او.
در جمله (این جماعت حاضر نبود فرصت بی مانند اذیت کردن تانیا را به راحتی از دست بدهد) باید جمله جمع میبود نه مفرد.
در جایی میگه بوی شیرین مشمئز کننده، که باهم در تناقضه.
در کل کتاب پر از اشعار لطیفه و ارزش خوندن داره،
کتاب پر از کلمات ناآشنا برای خواننده ایرانی هست که مترجم به خوبی با زیرنویس خواسته توضیح بده. اما باز هم خسته کننده شده. اما بیشتر تمثیلهای زیبایی داشت. مثل (میکوشید پروانههای خیال را در تور کاغذ شکار و بر صفحات دفتر سنجاقشان کند)
خوشبختانه غلط املایی نداشت بجز اجرا کردناش و به جای جلوی او نوشته شده بود جای او.
در جمله (این جماعت حاضر نبود فرصت بی مانند اذیت کردن تانیا را به راحتی از دست بدهد) باید جمله جمع میبود نه مفرد.
در جایی میگه بوی شیرین مشمئز کننده، که باهم در تناقضه.
در کل کتاب پر از اشعار لطیفه و ارزش خوندن داره،