نظر محمد حیدری برای رمان کلبه عمو تام

اولین برخورد من با کتاب‌های بیچر استو، تو ادبیات دبیرستان بود، تقریبا ۱۵ سال پیش. اونجا اسم کتاب کلبه عمو تم به گوشم خورد و چند سال بعد، تو دوره دانشجویی، خوندمش. کتابی بسیار جذاب و گیرا که توصیف‌های عالی داره و شما در حین خوندنش، باهاش زندگی میکنید و مثل این میمونه که دارید یه فیلم رو میبینید. برده‌ای سیاه به نام تُم قهرمان داستان هست و داستان در فضای برده داری آمریکای قرن ۱۹ روایت میشه. پستی و بلندی‌های زندگی و سختی‌ها و مصائبی که به برده‌ها روا میشده، در بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده و یکی از جذاب‌ترین قسمت‌های کتاب، دیالوگ‌های عمو تُم هست. مهم‌ترین چیزی که سعی شده گفته بشه، اینه که انسانیت، سوای از رنگ پوست و جنس انسان هاست و ما آدم‌ها خودمون رو نباید به کم بفروشیم و همیشه توی رفتارمون، اخلاقیات رو رعایت کنیم.
توصیه میکنم بخونید و به سطر سطر کتاب زندگی کنید و لذت ببرید