نظر مصطفی حیدری برای کتاب صوتی گل‌های به یغما رفته

کتاب بسیار زیبا و از منظر متفاوت معضل کودک کار و والدین بی مسولیت را بررسی کرده بود. جامعه‌ای را توصیف می‌کند که در آن در نسل قبل که پدر بزرگ و مادر بزرگ هستند یک جامعه‌ی پویا و مسولیت پذیر بوده است که در نسل جدید یک پدر هست که بخاطر اعتیاد از خانواده خود گذشته و دخترش را ول کرده و همسرش را هم طلاق داده است گویی که مرده وشاید نفس بکشد ولی تفاوتی با مرده ندارد و مادری که بدون حس مادری دخترش را رها کرده و دنبال خوشبختی خود وشاید خود خواهی خود رفته است. اما پدر بزرگ و مادر بزرگ که از نسل قبل جامعه هستند مسولیت این بچه را قبول کرده‌اند. بعد در خیابان جامعه‌ای را می‌بینییم که سقوط کرده و به یک کودک فقیر به چشم یک مزاحم و یا اضافه نگاه می‌کنند در حالی که این کودک خود هیچ نقشی در شرایط امروزش نداشته. و در نهایت مردمی که به جای تلاش برای نجات عابر پیاده در حال فیلم برداری هستند. ود در پایان داستان که جامعه به جای کمک به کودک؛ تنها دارایی حقیرش را هم به تاراج می‌برد. چقدر این جامعه شبیه جامعه امروز ما است امیدوارم به زودی از این شرایط رها شویم.