نظر صبا باوفای حقیقی برای رمان انجمن شاعران مرده

چقدر زیبا ناگفته‌های جامعه مثلا متمدن رو به تصویر کشیده این کتاب. قفسهای طلایی که پدر و مادرها بچه هاشون رو در اونها رشد و پرورش میدهند و از خمیر اونها یک مجسمه از پیش تعیین شده میسازند. اگرچه داستان با اخراج اقای کیتینگ تموم میشه ولی این ثابت میکنه که هر کدوم از ما اگر شجاعت قدم پیش گذاشتن داشته باشیم و فریادمون رو ازاد کنیم بالاخره یک روز فریادهای ما همسو میشه و میله‌های قفس طلایی رو میشکنه. خیلی کتاب زیبایی بود ممنون از کتابراه