نظر آری پیرزادی برای کتاب ذهن شما دوست شما نیست

بسیار عالی و دقیق به درگیری‌های ذهنی پرداخته است، برداشت من اینست شاید ما کنترل اتفاقات ناگوار را نداشته باشیم اما کنترل ذهنمان در برخورد با این اتفاقات راکه داریم پس در پی هر حادثه یا کمبودی که در زندگیمان به وجود می‌آید دو راه داریم به نظر من: یا آنقدر آن را بد جلوه دهیم و آنقدر شاخوبرگ بدهیم و غرق در غم ان شویم که جز یک انسان مضطرب و داغان چیزی از ما نماند، که زندگیمان مرگ تدریجی ما شود, یا با تسلط بر ذهن آن درد را بپذیریم وسعی در بهترشدن و آرامش داشتن کنیم تا کم کم درد هم کمرنگ شود، منظورم بی رنگ نیست کمرنگ وقابل تحمل