نظر مریم رجایى برای کتاب صوتی آذر، شهدخت، پرویز و دیگران

برای من که دانشجوام و دور از خونواده، این داستان معمولی خیلی دلنشین و پرکشش بود، یه کله تا آخر گوشش دادم. حس خوردن خورشت قیمه‌ی خونگی رو داشت.
ولی خب داستان چیز خاصی برای عرضه نداشت. اگر دلم تنگِ خونواده نبود گوش نمیکردم.
یه خونواده پولدار و زیبا، نسبتاً انتلکت و نسبتاً سطحی با دغدغه‌هایی غیرقابل قیاس با اون چیزی که ملت الآن توی زندگی روزمره شون دارن. همه چی نایس و بزرگترین دغدغه شون به نظر شوخیه! خب من دوست داشتم فکر کنم زندگیِ ما ایرانی‌ها، یا حداقل اغلبمون الآن این شکلیه، ولی از لحاظ سطح دغدغه بیشتر شبیه یک زندگی اروپایی بود تا ایرانی!
+ ولی از لحاظ تمسخر گیاهخواری و فمینیسم هم باید بگم وحشتناک ایرانی بود!