نظر م مسعودی برای کتاب وقتی که او رفت

به عنوان یک داستان طولانی خیلی خوب پردازش شده بود و حوادث به شکل منطقی و به جا روایت شده بود. روایت ماجراهایی که رخ داده بود اصلا عجولانه نبود و البته زیاد هم کش داده نشده بود و به نظرم خیلی کامل و مفید در جریان ماوقع قرار می‌گرفتیم. آنچه که بیشتر از شرح اصلی داستان برایم جالب بود فرهنگ حاکم بر جوامع غربی بود.
روابط باز و بی تعهد خیلی عادی و روزمره و البته با توجیه و فقط بر اساس نیاز روانی و البته جسمی پایه گذاری شده؛ هنوز هم تعهد مادر نسبت به مادربزرگی که در آسایشگاه زندگی می‌کند بیانگر این مطلب است که در یک نسل گذشته احترام به والدین پر رنگ بوده و یا در جوامع کوچک‌تر و اصیل‌تر هنوز اهل خانواده برای دیگر اعضا اهمیت قائلند و چشم به راه خواهری هستند که بعد از سالها با فرزندش به آغوش خانواده بازمی‌گردد ولی در جامعه بزرگتر و به روزتر باز هم هنوز مادر (پدر) است که رفتار کاملا غیر مسئولانه فرزندان را برای خود و دیگران توجیه و تحمل می‌کند و نسل نو انگار که فقط در برابر شخص خودش و بهره شخصی خودش متعهد است و بس.
تا به حال در چندین رمان که اتفاقا بسیار مورد توجه و تقدیر هم قرار گرفته بود شاهد این هنجارها بوده‌ام و خوشحالم که هنوز در جامعه‌ای هستم که اخلاق مهم است و امیدوارم هرگز شاهد این‌چنین ماجراهایی نباشم اگرچه شرح موفق ماجرا نشان از پذیرش و عادی بودن آن را داشت. به نظرم توجه به فضای داستان کمک می‌کند به شناخت اخلاق حاکم بر جامعه هدف و دیدگاه روشن‌تر برای پذیرش بهتر نوع تعامل با دیگران در زندگی پیش‌رو
ممنون از کتابراه برای ارائه مطلب در همه زمینه‌ها و انتخاب آگاهانه‌تر🙏⚘